Maldigestiesyndroom bij kinderen en volwassenen: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling

click fraud protection

slechte spijsvertering( syndroom of digestieve insufficiëntie) wordt een reeks van symptomen geassocieerd met beschadigde vergistingsproces essentiële voedingsstoffen( nutriënten) voor componenten passend voor de spijsvertering, gebrek aan spijsverteringsenzymen en een aantal andere redenen.

begeleidende bijna elke pathologie van het maagdarmkanaal, wordt het soms te zien in de eerste dagen van het leven van pasgeborenen die lijden aan aangeboren afwijkingen. De nauwe band met maldigestie malabsorptiesyndroom( chronische aandoening splitsingsprocessen, transport en absorptie van voedingsstoffen in de dunne darm).

Een bijdragende ondervoeding, kan slechte spijsvertering worden dader niet alleen een significante vermindering van het lichaamsgewicht, maar ook ernstige fysiologische veranderingen samen met het feit dat onvoldoende gedigereerd chyme( chyme) kan een uitstekend medium voor de vermeerdering van pathogene organismen, alsmede onuitputtelijke grote hoeveelheden wordenantigenen die het uiterlijk van allergische reacties veroorzaken.

Omdat het een multi-step proces dat is ontwikkeld om complexe voedingsstoffen te transformeren in een meer eenvoudige mogelijkheid om het menselijk lichaam te absorberen, de spijsvertering speelt daarin een belangrijke rol. Dat is de reden waarom zelfs kleine overtredingen van dit proces aanzienlijk kan verergeren de toestand van het hele organisme.

slechte spijsvertering, gepaard met een groot deel van het gastro-intestinale ziekten, in dit verband is zeer algemeen en acuut probleem. Bij ouderen onder invloed van de onvermijdelijke verouderingsproces van bijzonder slechte spijsvertering - involutieve - vorm.

Redenen syndroom maldigestie

factoren die het uiterlijk van een slechte spijsvertering veroorzaken zijn zeer divers: dit verklaart de hoge prevalentie van de ziekte bij patiënten van elke leeftijd.

slechte spijsvertering syndroom kunnen worden onderverdeeld in drie vormen, voorgesteld afwijkingen in intracellulaire, holte en wand spijsvertering.

reden holte spijsverteringsstoornissen zijn:

Onvoldoende productie

• verzadigde alkali en spijsverteringsenzymen van alvleeskliersap( hierna exocriene pancreas insufficiëntie) waargenomen bij sommige ziekten van de pancreas, mucoviscidose gepresenteerd, chronische pancreatitis, fistels of orgaan kanker, als na chirurgische verwijdering van de pancreas segmenten verkregen subtotaal pancreatectomie.
• inactiveren( gedeeltelijk of volledig verlies van activiteit) spijsverteringsenzymen optreedt in een patiënt die lijdt aan duodenale zweer, Zollinger-Ellison syndroom, en gastroduodenitis dysbiose( abnormale veranderingen in de kwalitatieve samenstelling van intestinale microflora) van de dunne darm.
• mengen spijsverteringsenzymen de maagbrij en verstoorde de doorvoer van darminhoud waargenomen bij patiënten met diarree, prikkelbare darmsyndroom, chronische intestinale pseudo-obstructie, stenose van verschillende darm, evenals de omstandigheden die optreden na het aftappen operatie en maag vagotomie.
• significante reductie van de concentratie van spijsverteringsenzymen( vanwege de "verdunning") kenmerkend voor intestinale dysbiose, na gastrectomie syndroom en aandoeningen veroorzaakt door ingrepen cholecystectomie( verwijderen van de galblaas).
• peptidehormoon Verminderde synthese van secretine en cholecystokinine, neuropeptide hormoon geproduceerd door speciale kleine darmslijmvlies cellen.
• acuut tekort aan galzuren veroorzaakte pathologieën lever( primaire biliaire cirrose, biliaire obstructie, hepatitis), ziekten van het eindgedeelte van de dunne darm, dunne darm dysbacteriosis, maar ook het gebruik van cholestyramine therapie.
• Gastrogennaya spijsvertering insufficiëntie ontstaat bij patiënten met atrofische gastritis of na handelingen zoals het verwijderen( resectie) van de maag.
• Zoals voor het welslagen van de wand( membraan) vertering voldoen aan de enterocyten - darmepitheelcellen, en hun dood of distrofizatsiya als gevolg van coeliakie, ziekte van Crohn, enteritis van verschillende etiologie en sarcoïdose kan disfunctionele voorwaarden van het maagdarmkanaal veroorzaken.
• dader overtredingen intracellulaire vertering wordt vaak acuut tekort disaccharidasen( enzymen uitgescheiden door de darmslijmvliescellen) veroorzaakt door enzymtekort, waarbij de primaire( aangeboren) of secundaire( verworven) het karakter draagt.
• Aandoeningen van het spijsverteringskanaal proces kan te wijten zijn aan onjuiste lymfevocht uitstroom uit de darm als gevolg van obstructie van de lymfevaten. Deze pathologieën worden waargenomen bij patiënten met lymfoom, tuberculose lymphangiectasia colon, carcinoid( carcinoïde tumoren) van de darm.
• veroorzaken een slechte spijsvertering kan een complex van aandoeningen die AIDS, hypogammaglobulinemie( pathologie veroorzaakt door een tekort aan B-cellen tegen reductie van immunoglobulinen grootte), hyperthyroïdie( aandoening veroorzaakt door een overactieve schildklierhormoon synthese door de schildklier), diabetes, amyloïdose( schending van eiwitmetabolisme vergezellenwaardoor afzetting in de weefsels van het proteïne-polysaccharide stoffen - amyloïde), giardia en vele andere ziekten.
• geven impuls aan het ontstaan ​​van een slechte spijsvertering kan misbruiken gegiste dranken( huiswijn, allerlei kvass), evenals slechte voeding en overmatig dieet rage.

de regel provoceert een samenloop van factoren, waardoor niet voldoende of zelfs licht verhoogde het aantal digestieve enzymen geactiveerd of goed contact met het substraat. Symptomen

belangrijkste klinische symptomen begeleidende maldigestie welke vorm dan ook, manifesteert zich door de aanwezigheid van:

• diarree;
• opgeblazen gevoel en voortdurende gerommel;
• toegenomen gas;
• boeren;
• frequent misselijkheid;
• buikpijn.

eerdergenoemde dyspeptische symptomen geïntensiveerd de tweede helft van de dag, omdat het verteringsproces Momenteel heeft de grootste intensiteit. Niet minder karakteristieke tekenen van een slechte spijsvertering moet worden beschouwd als een aanzienlijke verslechtering van eetlust, gevoel van zwakte, en gewichtsverlies.

vastgesteld dat de symptomen van een slechte spijsvertering is veel helderder dan bij jongere patiënten;bij volwassenen herinnert het in de regel alleen aan het uiterlijk van onbeduidende spijsverteringsstoornissen.

Als een slechte spijsvertering ook waargenomen:

• een aanzienlijke toename van het aantal ontlasting gepaard met een verandering van hun geur en kleur;
• aanwezigheid van steatorrhea;
• intolerantie voor bepaalde voedingsmiddelen( over de oorzaken en klinische manifestaties daarvan zal in het hoofdstuk over het soort fermentopathy besproken).

een slechte spijsvertering, het ernstig is, uitlokken van een scherpe verslechtering van de algemene toestand als gevolg van slechte opname van voedingsstoffen is niet genoeg splitsen en is beladen met de ontwikkeling van andere Digestive Disease - malabsorptiesyndroom.

Voor deze patiënten wordt gekenmerkt door:

• snel gewichtsverlies;
• apathische toestand;
• -gevoel van sterke zwakte;
• verslechtering van uiterlijk, manifesteert zich in een ernstige droge huid, broos haar en spijkerplaten;
• is een aandoening van de menstruatiecyclus.

Types

fermentopathy maldigestie wanneer er aangeboren en verworven. Congenitale ziekten gepresenteerd:

• falen disaccharidasen - specifieke intestinale enzymen( isomaltase, lactase, saccharidase) digestie verschaffen disachariden( meest voorkomende verbindingen van deze groep koolhydraten zijn lactose, maltose en sucrose).Disaharidazodefitsitnye enteropathy verklaren zichzelf een inbreuk, bij de vertering van voedsel die de bovengenoemde sachariden. Het meest opvallende voorbeeld hiervan is fermentopathy intolerantie voor melk en melkproducten, teelt lactase-deficiëntie bij mensen. Omdat lactose is het hoofdbestanddeel van elke( waaronder moeder) melk, ernstige lactase deficiëntie therapie bij zuigelingen, die zich in de eerste levensdagen manifesteert, is het uiterst moeilijk. Door het drinken van melk en producten daarvan in elke persoon met lactase-deficiëntie waargenomen zwelling van de buik, waterige verschijning schuimende diarree en ongemakkelijk gevoel in de darm. Er is vastgesteld dat met de leeftijd de activiteit van lactase significant afneemt, zelfs bij aanvankelijk gezonde mensen.
• Deficiëntie van peptidase. In de medische literatuur wordt deze congenitale pathologie coeliakie of gluten-enteropathie genoemd. De hoofdoorzaak van spijsverteringsstoornissen bij coeliakie schade aan de intestinale villi - speciale organen zuig - naast voedsel met gluten en verwante eiwitten in het graan: rogge, haver, tarwe, gerst. De nederlaag van de villi leidt tot chronische diarree en steatorrhea - pathologie bestaat bij de toewijzing van de ontlasting van grote hoeveelheden vet.
• Ontoereikendheid van enterokinase. Het hoofddoel van deze verteringsenzymen is het omzetten van het pro-enzym trypsinogen tot trypsine enzym. Enterokinase tekort kan het succes van het proces van de spijsvertering, zoals trypsine, dat deel uitmaakt van pancreas sap in de vorm van trypsinogen verminderen, kunnen in niet-geactiveerde toestand blijven. De gevolgen van deze vrij zeldzame aangeboren afwijkingen kunnen worden voorkomen als tijdige diagnose na een passende behandeling, die bestaat uit het observeren van een speciaal dieet en hormoontherapie, zal worden in de pasgeboren baby de eerste paar weken van het leven gelanceerd. De belangrijkste klinische verschijnselen zijn enterokinase tekort: ernstige ontwikkelingsstoornissen afwijkingen, ondervoeding( chronische pathologie van de spijsvertering en voeding bij jonge kinderen, wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van uitputting), braken, diarree.

De groep van gekochte fermentopathieën omvat:

Gevallen

• fermentopathy voedings ontwikkelen als gevolg van slechte voeding, gekenmerkt door een onbalans in de verhouding van nutriënten( vetten, eiwitten, koolhydraten, macro- en micronutriënten) in ontvingen voedsel en leidt vaak tot eiwit verhongering. De enige manier om deze pathologie te corrigeren is om de voeding te normaliseren.
• Afwijkingen gekenmerkt door onvoldoende vertering van voedsel in de maag als gevolg van onvoldoende zuurproductie, bereidt het voedsel verder verteringsfases ondergaan.
• Pathologieën van de spijsvertering, ontstaan ​​door darmziekten: de ziekte van Crohn, chronische enteritis, en ook aandoeningen die zich ontwikkelen na de operaties aan de dunne darm. Elke aandoening wordt gekenmerkt door een afzonderlijk complex van klinische manifestaties.
• Ziekten van het spijsverteringsstelsel.
• Spijsverteringsstoornissen veroorzaakt door het gebruik van bepaalde medicijnen: bijvoorbeeld antibiotica, die de ontwikkeling van intestinale dysbiose kunnen veroorzaken. Een even sterke invloed op de darmmicroflora kan worden geleverd door cytostatica en radiotherapiesessies die worden gebruikt voor de behandeling van oncologische ziekten.
• Gevallen van involutionele maldigestie veroorzaakt door het onvermijdelijke effect van leeftijdsgerelateerde veranderingen die optreden in de ingewanden van ouderen. Gezien de extreme verslechtering van de lichaamssystemen, een aanzienlijke verlaging van de secretie van spijsverteringsenzymen en zoutzuur, de verzwakking van de intestinale peristaltiek, de enige manier om verlichting van de toestand van oudere patiënten krijgt vervangende medicijnen en overschakelen naar een gemakkelijk verteerbaar voedsel.

Diagnose

Het begin van angstsymptomen is de basis voor verwijzing naar een gekwalificeerde gastro-enteroloog.

Status spijsvertering werd geëvalueerd met behulp:

• Methodologie studie van de enzymatische activiteit in de slijmvliezen van het spijsverteringskanaal en darmsappen. Succes hangt af van het uitgespaarde spijsverteringsactiviteit van enzymen uitgescheiden door de pancreas( alfa-amylase, enterokinase, alkalische fosfatase en anderen.).Pristenochno-spijsvertering wordt beïnvloed door intestinale enzymen( vertegenwoordigd door peptidase, disaccharidasen, etc.).De concentratie van enzymen wordt bepaald door de methode van het bestuderen van de wasvloeistof uit de dunne darm. Om de activiteit van enterocyten te beoordelen, wordt een glycemische curve geconstrueerd die is uitgelijnd met de resultaten van de disaccharidelading van het lichaam van de patiënt. Nadat de patiënt consequent 50 g maltose, sucrose en lactose heeft ingenomen, wordt de glucoseconcentratie in zijn bloed gemeten, na 15, 30 en 60 minuten. Als de verhoging van het niveau in het bloed niet optreedt - er is een tekort aan het overeenkomstige enzym in het lichaam, wat de aanwezigheid van maldigestii bevestigt.
• Biochemische bloedtest voor monomeergehalte. In aanwezigheid van pathologie zal de concentratie van aminozuren en monosacchariden in het bloed van de patiënt worden verhoogd. Om

slechte spijsvertering noodzakelijk, worden verduidelijkt:

• coprological onderzoek van ontlasting bij bestaande pathologie openbaart hoog zetmeelgehalte verteren onvoldoende spiervezels en vet insluitsels. Een kenmerkende manifestatie van maldigestie is steatorrhea, gekenmerkt door de aanwezigheid van glanzende, plakkerige en vette ontlasting. Om de mate te bepalen, voert u een dagelijkse studie van ontlasting uit met de techniek van Van de Camera.
• Bacteriologisch onderzoek van faeces voor dysbacteriose, wat de kwantitatieve samenstelling van microflora in de darm onthult.
• Procedure van endoscopische biopsie van het slijmvlies van de dunne darm( om de mate van morfologische veranderingen die daarin plaatsvonden te bepalen).Specialist noodzakelijkerwijs opmerkt of er gebieden van necrose of distrofizirovannye afgestorven weefsel, of het aantal darmvlokken verlaagd als bloedstroom verbroken.
• Radiografisch onderzoek van de buikholte.
• Radiografie van de passage van barium door het lumen van de dunne darm, helpt schendingen van het absorptieproces en kenmerken van darmmotiliteit te identificeren. In het algemeen worden radiologische technieken in dit geval grotendeels gebruikt om de mogelijkheid van kanker en organische ziekten uit te sluiten.

-behandeling van

• De leidende methode voor de behandeling van maldigestie is de voeding van , waarvan de kenmerken worden bepaald door het type van de ziekte en de ernst van het klinische beloop. Bij elke variant van de pathologie wordt het gebruik van voedsel dat spaarzaam is met veel eiwitten, micro-elementen en koolhydraten en slechts een kleine hoeveelheid vet aanbevolen. Producten waarvan de intolerantie nauwkeurig is vastgesteld, zijn onderhevig aan de verplichte uitsluiting van het dieet. Wanneer maldigestii ook onaanvaardbaar is, het gebruik van rauwe groenten en fruit.
• Om de opname van voedingsstoffen aan te passen, wordt substitutietherapie gebruikt. Patiënten bij wie de productie van pancreasenzymen onvoldoende is, zijn voorgeschreven medicijnen( Mezim, Creon) die deze enzymen bevatten. Als maldigestie werd veroorzaakt door leveraandoeningen, wordt de patiënt medicijnen voorgeschreven( "Pansinorm", "Enzistal", "Festal"), die enzymen en galbestanddelen bevatten. Om verstoorde intestinale peristaltiek te herstellen, worden geneesmiddelen( Imodium, Dicetel, Duspatalin) gebruikt, die helpen bij het reguleren van de beweeglijkheid van het spijsverteringsstelsel.
• Om de dysbacteriose , die altijd gepaard gaat met eventuele spijsverteringsstoornissen, te verwijderen, moet de patiënt intestinale antiseptica, antibacteriële geneesmiddelen en probiotica gebruiken.
• Om de integriteit van de slijmvliezen te herstellen, zullen enterosorbenten en preparaten met adstringerende werking helpen.
• Om het lichaam van een persoon met maldigestie te versterken, krijgt hij mineralen en multivitamine-complexen.

Ondanks het ontbreken van specifieke preventie van deze pathologie, kan het worden voorkomen door gezonde en juiste voeding, hygiëne, tijdige diagnose en behandeling van ziekten van het spijsverteringskanaal.