Nierangiografie wordt actief gebruikt voor het diagnosticeren van pathologieën bij volwassenen en kinderen. Het gebruik van deze diagnostische techniek is vooral belangrijk in die klinische gevallen waarin andere manieren om pathologie te onthullen geen volledig beeld van de ziekte geven. De methode is onmisbaar bij de diagnose van nierafwijkingen en tumorprocessen, inwendig letsel en andere pathologische aandoeningen.
angiografie
renale vaten Renal angiografie - een zeer informatieve onderzoek procedure gericht op het bestuderen van de toestand van de schepen met het gebruik van contrastmiddelen en radiografie. In de klinische geneeskunde wordt deze techniek al vele jaren gebruikt. En met behulp van angiografie van niervaten stellen specialisten de meest nauwkeurige diagnose, terwijl andere methoden geen eenduidig en duidelijk antwoord geven.
nier structuren verschillen voldoende ontwikkeld systeem van bloedvaten, waardoor de normale werking van het lichaam hangt af van de functionaliteit van het vaatstelsel. Elke overtreding van de bloedsomloop heeft een negatief effect op de nierfunctie. Angiografisch onderzoek maakt het mogelijk om de functioneel-anatomische toestand van niervaten te beoordelen.
Indicaties en diagnostische waarde
renale angiografie in deze klinische situaties aan patiënten voorgeschreven:
- cystische neoplasmata karakter;
- Om de aard van stoornissen in de nierslagaders te verduidelijken;
- Complexe nieraandoeningen, verschillende functionele abnormaliteiten van de nierstructuren;
- Als er een verdenking is van kanker van de cortex;
- Hydronefrose, waarbij de nieren te vol zijn met vloeistofclusters;
- Om een verscheidenheid aan tumorprocessen te identificeren die zijn ontstaan in de buikholte;
- Bij ernstige niertuberculose, wanneer verwijdering van de aangedane nier is aangegeven;
- hematurie van onbekende etiologie, waarin andere diagnostische methoden niet hebben geholpen om de oorzaken van bloed in de urine te bepalen;
- In klinische gevallen waar de diagnose onduidelijk blijft na het uitvoeren van andere soorten onderzoek;
- Om de bloedstroom in de getransplanteerde nier te beoordelen;
- Met arteriële nierembolie of stenose.
angiografische onderzoek bepaalt mede de mate van ziekte en weefselschade in de nieren, waardoor ze de waarschijnlijke etiologie bepalen en beoordelen van de toestand van vasculaire structuren. Deze diagnose is effectief in de oncologie, wanneer het nodig is om de locatie van bloedkanalen te onderzoeken. Types
renale angiografie is onderverdeeld in verschillende soorten, afhankelijk van de wijze van toediening van een contrast component: transfemoral translyumbalnaya en angiografie. Met retrograde( transfemorale) angiografie wordt contrast geïntroduceerd via de slagader op de dij. En met transluminale angiografie wordt het contrastmedium via een aortapunctuur in de onderrug geïnjecteerd.
Daarnaast is er nog een multi-spiraal computerangiografie van de renale slagaders( MSCT).Dit is een niet-invasieve studie van de bloedstroom in de slagaders met behulp van high-speed multislice vasculaire scanning. Multislice CT angiografie na behoefte om de aard van congenitale vasculaire afwijkingen, alsmede voor het bepalen van de druk op de tumorbloedvaten, nier- of myocardiale intraluminale arteriële stenose. CT-angiografie van niervaten maakt gebruik van röntgenstralen in de diagnose.
Er is ook een ultrasone angiografie, die verschillende methoden aanneemt ultrageluid afbeeldingen van vasculaire beroerte, zoals elektrische Doppler of Doppler kleuraanpassing, kunstmatige tegenstelling tot intraveneuze contrast, de driedimensionale vasculaire reconstructie enz verkrijgen. De meeste bloedvaten angiografie uitgevoerd na CT, vooral bij het plannen angiosurgicaloperaties op niervaten.
Over video CT-angiografie met aneurysma van de nierslagader:
Voorbereiding voor
procedure De procedure voor angiografische diagnose wordt niet uitgevoerd zonder gespecialiseerde training, die uitgaat van:
- Alcohol moet 14 dagen vóór het onderzoek worden uitgesloten;
- Sluit gedurende 7 dagen het gebruik van bloedverdunners zoals aspirine, enz. Af;
- Gedurende 5 dagen vóór de geplande procedure is het noodzakelijk om een echografische diagnose van het hart en de fluorografie, het elektrocardiogram en het coagulogram uit te voeren;
- Gedurende 2 dagen vóór de procedure moet worden getest op de tolerantie van het contrast;
- Voor een dag, indien nodig, moet u haar verwijderen uit de aangegeven gebiedsarts;
- Vóór de ingreep hebt u een volledige rust en een volledige nachtrust nodig, zodat u een kalmerend middel kunt drinken;
- 's Morgens moet je een klysma maken voor het reinigen van de darmen, is er niets dat je niet lekker vindt en drinkt, en voor je onderzoek moet je naar het toilet.
Hoe werkt
De angiografieprocessen van de niervaten verschillen enigszins, afhankelijk van de toedieningsmethode van het contrastmiddel. Met transluminale angiografie worden Omnupon en morfine vóór de ingreep toegediend. Anesthesie wordt topisch gebruikt, het contrast wordt geïntroduceerd met een vertraagde ademhaling in de lumbale regio. In de eerste minuten worden een arteriogram en nefrogram uitgevoerd en vervolgens een transcript. Vijf minuten na de eerste röntgenfoto wordt een excretie-urogram uitgevoerd. Samen met de voorbereiding van contrast, wordt heparine geïntroduceerd, die trombose voorkomt, en ook Novocain van aortakramp.
Met transfemorale aortografie wordt contrast geïntroduceerd in de slagader op de dij. De patiënt wordt op zijn rug gelegd, geïnjecteerd met Novocaine. In andere opzichten zijn de periodes van de röntgenfoto vergelijkbaar met translumbriale angiografie. Naaien op de prikplaats is niet nodig, genoeg steriele verbanden. Het verschil tussen deze methoden is de herstelperiode.
Contra-indicaties
Angiografische diagnose heeft een aantal specifieke contra-indicaties:
- Zwangerschap;
- Ernstige vorm van nierfalen;
- Intolerantie of bijwerking van jodiumhoudende geneesmiddelen;
- Longtuberculose van actieve vorm;
- De neiging om bloedstolsels te vormen;
- Onvoldoende lever of hartspier;
- Thyrotoxicose, etc.
Gedurende 2-4 uur na de test kunnen bijwerkingen optreden, die als normaal worden beschouwd. Het zijn gemanifesteerde hoofdpijn en duizeligheid, ijzersmaak in de mond en lichte koorts. Maar al snel gaan deze reacties vanzelf.